Παρίσι, Σεπτέμβρης 2009

Ημέρα πρώτη 8/9/2009

Αυτήν τη φορά πήγαμε με την Cyprus Airways που είναι η μόνη, για την ώρα, που πετά απευθείας στο Παρίσι από τη Θεσσαλονίκη. Προσγειωθήκαμε στο Charles de Gaulle (terminal 1) που είναι και το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Παρισιού. Είναι λίγο λαβύρινθος αλλά αν ακολουθείς τους μπροστινούς σου, πας άνετα στις βαλίτσες. Αφού τις πάρεις ψάχνεις πινακίδες για έξοδο και για το τρένο RER B με το οποίο μεταβαίνει κανείς σύντομα στο κέντρο της πόλης. Για να φτάσει κανείς στο RER B από το Terminal 1 πρέπει να πάρει ένα άλλο τρενάκι το οποίο αν κατάλαβα καλά κάνει δρομολόγια μέσα στο χώρο του αεροδρομίου και είναι δωρεάν. Κατεβαίνουμε στην 3η στάση και ανεβαίνουμε στο πάνω πάτωμα για να πάρουμε εισιτήρια και να μπούμε στο RER B. Το εισιτήριο κοστίζει 8,45€. Επίσης, προμηθευτήκαμε και κάρτες Paris Visite που είναι εισιτήρια απεριορίστων διαδρομών για 3 μέρες. (έχει 1,2,3,5 ήμερών). Επιπλέον, με τις κάρτες αυτές είχαμε έκπτωση και σε κάποιες τουριστικές εισόδους. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο χωρίς απρόοπτα, τακτοποιηθήκαμε και ξεκουραστήκαμε μέχρι την επόμενη μέρα.

Ημέρα δεύτερη 9/9/2009

L’ Open Tour

Μιας και θα είχε καλό καιρό προτιμήσαμε να περιηγηθούμε στο Παρίσι με τα ανοιχτά λεωφορεία. Με το μετρό πήγαμε στη στάση Opera και από εκεί κατευθυνθήκαμε στο πρακτορείο για να προμηθευτούμε εισιτήριο και να ξεκινήσουμε τις βόλτες μας. Το εισιτήριο κόστισε 25€ (29€ χωρίς την κάρτα paris visite). Υπάρχουν 4 διαφορετικά δρομολόγια των λεωφορείων που περνάνε από όλα τα αξιοθέατα του κέντρου και μπορεί κανείς να ανεβεί και να κατεβεί σε όποια στάση επιθυμεί. Πήραμε και τα τέσσερα δρομολόγια διαδοχικά και έτσι πήραμε μια πολύ καλή εικόνα της πόλης. Εν συντομία περάσαμε γύρω από τη Μονμάρτη, την Όπερα, το μουσείο του Λούβρου, την Παναγιά των Παρισίων, το μουσείο Ορσαί, την πλατεία Κονκόρντ, τα Ηλίσια Πεδία, την Αψίδα του Θριάμβου, το Τροκαντερό, τον πύργο του Άιφελ, τη συνοικία των Απομάχων, τον πύργο Montparnasse, το Πάνθεον, την πλατεία της Βαστίλης, τον βοτανικό κήπο, την εθνική βιβλιοθήκη, το πάρκο Bercy.

Ημέρα τρίτη 10/9/2009

Παναγιά των Παρισίων (Notre-Dame)

Ξεκινήσαμε μεσημεράκι από το ξενοδοχείο για το Ile de la Cite. Αυτό είναι ένα νησάκι μέσα στον ποταμό Σηκουάνα. Εδώ βρίσκεται η Παναγιά των Παρισίων (Notre Dame) την οποία και επισκεφτήκαμε αφού τσιμπήσαμε πρώτα κάτι πρόχειρο. Η είσοδος στο ναό αυτό είναι ελεύθερη. Έχει μέσα τζάμια βιτρώ, αγάλματα που από κάτω τους έχει θήκες για κεριά ρεσώ και κάποιες αγιογραφίες. Είχε πολύ κόσμο τόσο μέσα στο ναό όσο και έξω στον τεράστιο προαύλιο χώρο.

Batobus

Από την άλλη μεριά του ποταμού είχε στάση των batobus. Αυτά είναι πλοιαράκια που βολτάρουν μέσα στον Σηκουάνα και ο επιβάτης έχει τη δυνατότητα να δει τα διάφορα παραποτάμια αξιοθέατα μέσα από το ποτάμι. Η είσοδος είναι 12€ και έχει στάσεις μπροστά από τα αξιοθέατα όπου μπορούν να ανεβοκατέβουν οι επιβάτες καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας με το ίδιο εισιτήριο. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν: Παναγιά των Παρισίων, Βοτανικός Κήπος, Δημαρχείο, Λούβρο, Ηλύσια Πεδία, Πύργος του Άιφελ, μουσείο Ορσαί, St. Germain des Pres, Παναγιά των Παρισίων. Περάσαμε με το πλοίο κάτω από πολλές γέφυρες (που από πάνω είναι δρόμοι) άλλες απλές και άλλες εντυπωσιακότατες με στερεωμένα αγάλματα, σκαλισμένα γείσο και διάφορες παραστάσεις. Με το ίδιο εισιτήριο κάναμε δύο γύρους με σκοπό να τα δούμε και φωτισμένα. Τελικά, προλάβαμε να δούμε μόνο τον πύργο του Άιφελ φωτισμένο όπου και κατεβήκαμε για να τον πλησιάσουμε. Οι ουρές για τα ασανσέρ στις εισόδους ήταν τεράστιες και έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο.

Σχετικά με τα καραβάκια, πρόσεξα ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικές εταιρίες. Batobus, Bateaux-Mouches και Bateaux Parisiens. Οι δυο τελευταίες έχουν δυο-τρία επίπεδα με ανοιχτό κατάστρωμα και μπορείς να βγάλεις καλύτερες φωτογραφίες. Αντίθετα η πρώτη (που πήραμε εμείς) έχει καραβάκια με καρέκλες μόνο σε ένα πάτωμα και γύρω γύρω θολωτά τζάμια τα οποία περιορίζουν τη φωτογράφηση. Από την άλλη βέβαια κόβουν τον αέρα.

Ημέρα τέταρτη 11/9/2009

Ορθόδοξη Μητρόπολη – Ηλύσια Πεδία – Μουσείο του Λούβρου

Πρώτη μας επίσκεψη ήταν στην ορθόδοξη μητρόπολη όπου προσκυνήσαμε στο ναό του Αγ. Στεφάνου και μιλήσαμε με τους γνώριμους πλέον π. Παναγιώτη και π. Ειρηναίο. Συνεχίσαμε με μια βόλτα στα πλατύτατα πεζοδρόμια και πάρκα των Ηλυσίων Πεδίων καταλήγοντας στην πλατεία Κονκόρντ. Εν συνεχεία πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στο μουσείο του Λούβρου. Η ιστορία του μουσείου του Λούβρου ξεκινά από τον μεσαίωνα όταν χτίστηκε το 1190 από τον βασιλιά Φίλιππο-Αύγουστο. Αρχικά χρησίμευε σαν φρούριο για την προστασία της πόλης από τις επιδρομές των Βίκινγκ, ενώ σήμερα στεγάζει διάφορα εκθέματα τόσο από την ιστορία της Γαλλίας όσο και άλλων χωρών. Εμείς επισκεφτήκαμε τις ελληνορωμαϊκές πλευρές όπου θαυμάσαμε παραστάσεις και αγάλματα βγαλμένα από τα βιβλία της ιστορίας που κάναμε στο σχολείο. Για να το γυρίσει κανείς ολόκληρο δεν του φτάνει μια μέρα κατά την άποψή μου. Τα σχόλια μπροστά από τα εκθέματα είναι μόνο στα γαλλικά και αυτό με δυσκόλεψε αρκετά, ούσα άσχετη και ανιστόρητη. Εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα με τις καρυάτιδες και με την Αφροδίτη της Μήλου. Η είσοδος γίνεται από τη μεγάλη γυάλινη πυραμίδα που βρίσκεται στο προαύλιο και το κόστος είναι 9€. Αξίζει έστω και μια επίσκεψη στον γύρω χώρο που είναι πολύ εντυπωσιακός!

Μετά την κουραστική επίσκεψη μας στο μουσείο και αφού τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο, βρεθήκαμε για έναν καφέ με τους φίλους μας Παναγιώτη και Μαρία κοντά στην περιοχή Montparnasse.

Πύργος Montparnasse

Φεύγοντας από τα παιδιά κατευθυνθήκαμε στον πύργο Montparnasse στον οποίο και ανεβήκαμε με ένα ταχύτατο ασανσέρ στον 56^ο όροφο μέσα σε 38 δευτερόλεπτα. Λέγεται πως είναι το γρηγορότερο της Ευρώπης. Με το που βγαίνει κανείς από το ασανσέρ τον φωτογραφίζουν κάποιοι, στη συνέχεια επεξεργάζονται την φωτογραφία και δημιουργούν μια νέα με φόντο το Παρίσι από ψηλά και αν θέλει την αγοράζει. Καλή, εντυπωσιακή και πανέξυπνη ιδέα! Η είσοδος στον πύργο αυτό κοστίζει 10.5€ (6,5€ με την κάρτα Paris Visite). Βγαίνοντας από το ασανσέρ, βρισκόμαστε σε μια κλειστή αίθουσα με τεράστιες τζαμαρίες γύρω γύρω έχοντας όλο το Παρίσι στα πόδια μας. Είμαστε σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων. Καλή ώρα για επίσκεψη είναι το σούρουπο έτσι ώστε να δει ο επισκέπτης το Παρίσι με το φως του ήλιου αλλά και με τα φώτα. Από αυτήν την αίθουσα ξεκινάνε σκάλες που μας ανεβάζουν 3 ορόφους πιο πάνω που είναι η ταράτσα του πύργου. Από εδώ μπορεί κανείς να φωτογραφήσει πολύ καλύτερα μιας και δεν παρεμβάλλονται τζάμια.

Ημέρα πέμπτη 12/9/2009

Βοτανικός Κήπος

Πρώτος στόχος ο βοτανικός κήπος μέσα στο οποίο υπάρχει και ζωολογικός. Η είσοδος στον βοτανικό κήπο είναι ελεύθερη, ενώ στον ζωολογικό 8€. Ο βοτανικός δε με ενθουσίασε και πολύ. Θα προτιμούσα να είχε μεγαλύτερα δέντρα και να νόμιζες πως είσαι σε λαβύρινθο ή διάφορα άλλα μεγάλα φυτά κουρεμένα σε διάφορα σχέδια όπως βλέπουμε στα έργα. Ο ζωολογικός κήπος είχε αρκετό ενδιαφέρον με τα φλαμίγκος, τα γιάκ, τα κανγκουρώ, τις χελώνες, τις κουκουβάγιες, τους βίσονες, τις αντιλόπες, τους τίγρεις, τους ταύρους και άλλα. Πολλοί έρχονταν οικογενειακώς και έκαναν πικ-νικ στα διαθέσιμα ξύλινα τραπέζια.

Μονμάρτη

Φεύγουμε από τον κήπο και κατευθυνόμαστε προς τη Μονμάρτη με το μετρό. Πίνουμε ένα καφεδάκι στα γρήγορα (πρώτη φορά μας έφεραν και νερό!) στις κατάμεστες καφετέριες και ανηφορίζουμε στο λόφο προς την εκκλησία Σακρέ-Κερ. Η εκκλησία αυτή χτίστηκε το 1914 και είναι αφιερωμένη στην Ιερή Καρδιά του Χριστού. Η θέα από εδώ πάνω είναι φανταστική. Αν ανεβεί κανείς επάνω στον τρούλο βρίσκεται στο δεύτερο ψηλότερο σημείο του Παρισιού μετά τον Πύργο του Άιφελ. Η Μονμάρτη είναι πολύ ξεχωριστή συνοικία για το Παρίσι. Έχει έναν άλλον αέρα κάπως πιο μόρτικο και καλλιτεχνικό. Εδώ παλιά ήταν η Μέκκα των καλλιτεχνών, συγγραφέων, ποιητών και των μαθητών τους οι οποίοι σύχναζαν και διασκέδαζαν σε οίκους ανοχής, σε καμπαρέ και σε σατιρικές επιθεωρήσεις. Έτσι, στα μάτια των πιο συντηρητικών μελών της καλής κοινωνίας της πόλης, η Μονμάρτη ήταν «τόπος διαφθοράς». Πλέον πολλοί καλλιτέχνες έχουν εγκαταλείψει την περιοχή, ωστόσο όμως η ατμόσφαιρα της περιοχής παραμένει ανέπαφη. Υπάρχουν μικρές πλατείες, φιδίσιοι δρόμοι, μικροπωλητές, καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν πορτρέτα περαστικών συνθέτοντας ένα ελαφρύ και πανηγυρικό κλίμα. Μου θύμισε λίγο Μοναστηράκι.

Ημέρα έκτη 13/9/2009

Η τελευταία μας βόλτα ήταν με το μετρό και το RER B προς στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle. Παράδοση αποσκευών, check in, γρήγορος καφές, ψώνια από τα duty free, επιβίβαση, απογείωση, προσγείωση, αποβίβαση, αποσκευές, τουαλέτα και επιστροφή στο σπίτι. Η επιστροφή δε με κούρασε καθόλου, αντίθετα από την μετάβαση που με είχε αγχώσει και λιγάκι.

Φωτογραφίες από το ταξίδι